Państwowy Urząd Geodezji i Geograficznej Informacji Podstawowej w rekordowym tempie modernizuje swoje środowisko IT

Dokładne badanie Nadrenii-Palatynatu
Każda pozycja w kraju związkowym musi zostać określona zgodnie z jej położeniem, wysokością i ciężkością. Jednym z głównych zadań Urzędu Krajowego jest stworzenie tego obszaru odniesienia w zakresie techniki geodezyjnej. Oprócz tego pracownicy Urzędu stale zbierają i aktualizują informacje geotopograficzne oraz wydają liczne mapy topograficzne w różnych skalach. W dawnych czasach geodeci musieli w tym celu regularnie wykonywać prace terenowe na miejscu. Dziś powierzchnię ziemi rejestrują satelity, a informacje te są dodatkowo wzbogacane o zdjęcia lotnicze wykonywane z samolotów. Aby sklasyfikować te informacje: Nawet obiekty o wielkości 20 centymetrów mogą zostać zidentyfikowane na zdjęciu lotniczym dzięki miliardowemu skanowaniu za pomocą czujników obrazu. W obszarach metropolitalnych rozdzielczość sięga nawet 10 centymetrów. Objętość danych, z którymi należy się zmierzyć, jest w tym kontekście ogromna: Jeśli wykona się jedno kolorowe zdjęcie lotnicze z kanałem podczerwieni o wymiarach 2 x 2 kilometry z rozdzielczością 20 centymetrów, powstanie 400 MB danych. Jeśli rozdzielczość zostanie zwiększona do 10 cm, objętość danych zwiększy się czterokrotnie. Biorąc pod uwagę zapotrzebowanie na pamięć masową dla środowiska produkcyjnego oraz dalsze dane, otrzymujemy łączną ilość danych wynoszącą około 120 terabajtów, które są przechowywane i zarządzane przez Urząd Państwowy. I stale rośnie.

Potrzebne szybkie rozwiązanie
Pod koniec 2014 roku agencja otrzymała zaskakującą wiadomość, że w ciągu kilku miesięcy musi opuścić poprzedni budynek. Na szczęście w krótkim czasie udało się znaleźć odpowiednie pomieszczenia dla 320 pracowników. Szybko jednak okazało się, że znajdująca się w tych pomieszczeniach infrastruktura sieciowa nie może być wykorzystywana. Wraz z Państwowym Urzędem Danych i Informacji (LDI), który towarzyszył projektowi jako centralny dostawca usług IT kraju związkowego, urząd zdecydował się na całkowicie nowe okablowanie światłowodowe dla budynku. Decyzja ta wyeliminowała ograniczenie długości okablowania miedzianego do maksymalnej odległości pnia wynoszącej 100 metrów. Nie trzeba było powiększać kanałów parapetowych, a dodatkowe piętrowe jednostki dystrybucyjne stały się zbędne. W tym samym czasie Urząd Państwowy zlecił LDI wykonanie wielu usług informatycznych, w szczególności w zakresie przechowywania danych. Pojawiło się pytanie, w jaki sposób poszczególne miejsca pracy mają być podłączone do sieci. Jean Sachreiter szukał rozwiązania, które pozwoliłoby mu wykorzystać dostępy światłowodowe w biurze, a urządzenia końcowe podłączyć tylko za pomocą miedzi. Szybko wpadł na pomysł rozwiązania FTTO firmy MICROSENS: Micro Switches są instalowane bezpośrednio w kanale kablowym i oferują przepustowość do 1 Gb/s. Można je podłączyć do centralnego przełącznika. Można je podłączyć do centralnego przełącznika w topologii gwiazdy bez konieczności stosowania dodatkowych piętrowych urządzeń rozdzielczych.

Pod względem technicznym koncepcja ta dokładnie spełnia wymagania dyrektora IT. Ponadto firma MICROSENS, jako niemiecki producent, była w stanie dostarczyć zarówno wymagane mikroprzełączniki, jak i niezbędne przełączniki warstwy 2 w krótkim czasie i na korzystnych warunkach. Ta obfitość korzystnych aspektów była przekonująca, dlatego też agencja bardzo szybko podjęła decyzję o wyposażeniu nowego budynku w technologię FTTO.